W starożytności miasto greckie, znajdujące się w północno-wschodniej części Peloponezu.
W drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. ośrodek kultury mykeńskiej. Według mitologii Mykeny założył Perseusz – założyciel dynastii Perseidów. Miasto było zamieszkane przez Achajów. Około 1100 p.n.e. cytadela została zdobyta przez Dorów. Po zniszczeniu przez nich straciło znaczenie. Jednym z mitycznych królów Myken był Agamemnon z rodu Atrydów, zdobywca Troi.
Według tradycji potwierdzonej wynikami badań naukowych Mykeny były głównym ośrodkiem politycznym Grecji epoki brązu.
W okresie klasycznym Mykeny, jako jedyne z miast Argolidy, wysłały liczący 80 żołnierzy oddział na pomoc Spartanom pod Termopile. Mieszkańcy Myken brali też udział w bitwie pod Platejami. W 468 p.n.e. miasto zostało zniszczone przez połączone wojska Argos, Tegei i Kleonaj. Po kilkuset latach, w epoce hellenistycznej, Mykeny odbudowano, jednak wkrótce ponownie się wyludniły[2].